Sensacyjne wyniki badań niemieckich naukowców – najnowsze datowanie kontekstu miejsca znalezienia słynnego zabytku i okoliczności odkrycia, wskazują na to, że Dysk z Nebry, uważany dotąd za wytwór Epoki Brązu, jest znacznie młodszy i pochodzi z Epoki Żelaza.
Rupert Gebhard, dyrektor monachijskiego Archäologischen Staatssammlung i Rüdiger Krause, profesor prehistorii i wczesnej historii Europy na Uniwersytecie Goethego we Frankfurcie, szczegółowo przeanalizowali okoliczności odkrycia i dotychczasowe wyniki badań na Dysku z Nebry. Pod uwagę brano opis miejsca przekazany przez domniemanych odkrywców, ale też badanie trwałych izotopów ołowiu znalezionych zabytków. Naukowcy doszli do wniosku, że miejsce, które do dziś uważano za miejsce odkrycia i które było badane podczas kolejnych wykopalisk, z dużym prawdopodobieństwem nie jest miejscem w którym znaleziono Dysk. Nie ma dowodów na to, że miecze, siekierki i bransolety z Epoki Brązu, przekazane przez znalazców z dyskiem, tworzą zespół o wspólnym pochodzeniu. Obecnie najbardziej prawdopodobne jest, że dysk został znaleziony w zupełnie innym miejscu. W konsekwencji Dysk z Nebry powinien zostać potraktowany jako znalezisko indywidualne a to oznacza, że stylistyka i sposób wykonania zabytku musi zostać ponownie zweryfikowany. Według badaczy wszystko wskazuje na to, że Dysk z Nebry został wykonany w Epoce Żelaza, od około roku 1000 p.n.e., co przesuwa o tysiąc lat jego dotychczasowe datowanie i stawia pod znakiem zapytania wcześniejsze interpretacje, z których najbardziej popularna mówiła o tym, że Dysk miał służyć do obserwacji astronomicznych.
Dysk miał zostać odkryty wraz z kilkoma innymi zabytkami z brązu w lipcu 1999 roku, przez dwóch detektorystów rabujących znajdujące się w pobliżu Nebry kurhany. Mężczyźni zostali aresztowani w lutym 2002 roku w Bazylei, podczas próby wywiezienia Dysku za granicę.
Zdjęcia: Wiki, DW.
