Rumuńscy i węgierscy archeolodzy ogłosili odkrycie grobowca jednego z najważniejszych królów Węgier – Andrzeja II, znanego między innymi ze sprowadzenia na Węgry Krzyżaków oraz wprowadzenia tak zwanej “Złotej Bulli”.
Do odkrycia doszło podczas wykopalisk prowadzonych przez archeologów z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Katolickiego imienia Pétera Pázmánya, na terenie dawnego klasztoru Cystersów w Egres (dziś Timis, Rumunia), który przed I wojną światową leżał na terenie Węgier. Pochodzące z XIII wieku grobowce zostały odkryte w ubiegłym roku, ale dopiero teraz archeolodzy są pewni, że są to groby należące do króla Andrzeja II oraz jego żony, Yolandy de Courtenay.
Andrzej II, (ur. 1176, zm. 26 października 1235) – od 1205 król Węgier, Chorwacji i od 1206 król halicko-włodzimierski. Młodszy syn króla Beli III i Agnieszki de Châtillon. Młodszy brat króla Emeryka. W 1211 roku ściągnął do Siedmiogrodu Krzyżaków, osadzając ich w Burzenlandzie z zadaniem obrony królestwa przed pogańskimi Połowcami. Jednak już po kilkunastu latach, w 1225 roku wygnał ich z kraju, gdy zorientował się, iż Krzyżacy bardziej zainteresowani są stworzeniem u niego własnego, odrębnego państwa niż walką z poganami. Wypędzając Krzyżaków z Siedmiogrodu, przyznał liczne przywileje Sasom siedmiogrodzkim (tzw. Diploma Andreanum z 1224 r.).
Węgrzy nie byli zadowoleni z rządów króla, dlatego władca, chcąc pozyskać rycerstwo i możnych, wydał w 1222 Złotą bullę – przywilej zwalniający ich z podatków, a także gwarantujący im nietykalność osobistą, prawo wyboru urzędników ziemskich oraz kontrolę rządów przez sejm zwoływany raz do roku. Obiecał też nie rozdawać lenn i urzędów obcym. W latach 1217–1218 brał udział w V wyprawie krzyżowej, uczestniczył wówczas w obronie Akki. Zmarł 26 października 1235 r.
Zdjęcia: Wiki, Balkan Insight, Hungary Today.
