Podczas badań osady z czasów rzymskich we Francji, odkryto bogate cmentarzysko Burgundów, ludu który przybył na te tereny z obszarów dzisiejszej Polski.
Do odkrycia doszło na terenie wykopalisk archeologicznych w starożytnym “Boutae”, dawnym rzymskim vicus (terenie przyfortecznym) położonym w pobliżu Annecy w południowo-wschodniej Francji. Boutae zostało założone przez Rzymian w roku 27 p.n.e., na skrzyżowaniu trzech rzymskich dróg. Osada została zniszczona w III wieku n.e., podczas inwazji plemion germańskich, ale została odbudowana i przetrwała aż do czasu inwazji Burgundów na początku V wieku n.e. Burgundowie, plemię wschodniogermańskie, pochodzili prawdopodobnie z wyspy Bornholm, która zawdzięcza im swą nazwę (pierwotnie Burgundarholm) lub z zachodniej Wielkopolski. Ich nazwa znaczy dosłownie „Synowie wiatru północnego”. W okresie wpływów rzymskich najprawdopodobniej zamieszkiwali terytorium dzisiejszej zachodniej Polski (okolice Zielonej Góry), a odzwierciedleniem ich osadnictwa jest archeologiczna kultura luboszycka w międzyrzeczu Nysy Łużyckiej i Bobru, w rejonie Gubina. Stopniowo przesuwając się na zachód, Burgundowie uczestniczyli w inwazji plemion barbarzyńskich na Imperium Zachodnie na początku V wieku n.e. Wypierani przez Hunów (ich walki z nimi stanowią oś “Pieśni o Nibelungach”), osiedlili się na południu Galii, głównie dzisiejszej zachodniej części Szwajcarii, Sabaudii i Jury, czyli w dorzeczu Rodanu, ze stolicą w Genewie. Obecne wykopaliska na terenie Boutae odsłoniły na razie 227 grobów, ale archeolodzy uważają, że jest to zaledwie niewielka część potężnej metropolii. Groby wydatowano metodą radiowęglową C14 na drugą połowę V wieku n.e., do drugiej połowy VII wieku n.e. Odkryto wiele różnych typów pochówków, w tym drewniane trumny, wyżłobione pnie drzew oraz groby przykrywane kamienną płytą. Wśród odkrytych zabytków znajduje się wiele przedmiotów codziennego użytku i ozdób, jak kościane grzebienie, naszyjniki (najczęściej szklane paciorki), bransolety, przybory do higieny osobistej, różnorodne klamerki i przypinki, w tym bardzo ciekawa fibula (zapona) w kształcie ptaka oraz 3 pary fibul w kształcie koni. Dotychczas wśród znalezionych zabytków są tylko dwa przykłady broni – grot strzały oraz scramasax, rodzaj długiego noża o jednym ostrzu.
Zdjęcia: INRAP, Service régional de l’archéologie (Drac Auvergne – Rhône-Alpes), wiki.
