Izraelscy archeolodzy odkryli ruiny synagogi w mieście narodzin Marii Magdaleny. To druga synagoga odkryta w tym miejscu.
Magdala, Izrael – Ruiny synagogi liczącej około dwóch tysięcy lat odkryli izraelscy archeolodzy. To druga synagoga z tego okresu odnaleziona w Magdali, co czyni znalezisko prawdziwie wyjątkowym i zmienia wyobrażenia o codziennym życiu religijnym w tym okresie. Pierwszą synagogę odkryto podczas wykopalisk archeologicznych w roku 2009 (w miejscu wcześniej wskazanym przez archeologów z Zakonu Franciszkanów) i była to budowla o powierzchni 120 m kw., otoczona kolumnami, z podłogową mozaiką o geometrycznym wzorze. Wewnątrz, przy ścianach pokrytych kolorowymi freskami, stały kamienne ławy. Najciekawszym elementem dekoracyjnym była wyryta na kamieniu menora, czyli siedmioramienny świecznik stający na trójkątnej podstawie z dwiema amforami z prawej i lewej strony. Najnowszy odkryty budynek znajduje się niecałe 200 metrów od pierwszego, w typowym rejonie mieszkalnym. Został on zbudowany z bazaltu oraz kredy i składał się z głównego pomieszczenia oraz dwóch bocznych. Dach podtrzymywany był przez 6 filarów. Ściany synagogi pokryte były tynkiem ozdobionym kolorowymi freskami. Znaleziono także kamienną ławę, wiele fragmentów ceramiki, w tym kompletne świeczniki, a także fragmenty szklanych i kamiennych naczyń używanych w celach rytualnych. Niespodziewane dla historyków i archeologów odkrycie dwóch synagog w relatywnie niewielkiej miejscowości w Galileli, wskazuje na to, że pomimo istnienia głównej świątyni w Jerozolimie, życie religijne na prowincji było równie aktywne. Do odkrycia doszło podczas badań ratunkowych poprzedzających rozbudowę drogi, prowadzonych przez prywatną firmę archeologiczną, pod nadzorem Uniwersytetu w Hajfie.
Magdala to starożytna miejscowość położona w odległości około 6 km od Tyberiady na zachodnim brzegu Jeziora Tyberiadzkiego, w Galilei na północy Izraela. Nazwa pochodzi od hebrajskiego słowa migdal – twierdza, zamek, wieża. Obok pozostałości starożytnej Magdali znajduje się współczesne miasteczko Migdal. Magdala była według tradycji chrześcijańskiej ojczyzną nowotestamentowej Marii Magdaleny. W starożytności miasto było ważnym ośrodkiem rybackim. W Talmudzie odnaleźć można nazwę Migdal Nunaja (hebr. wieża rybna). Z grecka używano nazwy Tarichea (gr. solone ryby). Józef Flawiusz pisze o niej jako o mieście całkowicie zhellenizowanym, liczącym 4000 mieszkańców. W czasie powstań żydowskich przeciwko Rzymianom była oblegana i zdobywana przez wojska Wespazjana i Tytusa. W relacjach starożytnych pątników odnaleźć można informacje o istniejącym w Magdali kościele, który wznieść miano na miejscu domu Marii Magdaleny. Franciszkańscy archeolodzy odnaleźli pozostałości bizantyjskiego klasztoru, rzymskiego akweduktu z wieżą oraz przypuszczalnie synagogę. W okresie bezpośrednio poprzedzającym powstanie Państwa Izrael widoczne były w okolicach dzisiejszej posiadłości franciszkanów pozostałości muzułmańskiej osady Maisdal. Wykopaliska przeprowadzili w roku 1971 archeolodzy włoscy Virgilio Corbo i Stanislao Loffreda z Franciszkańskiego Studium Biblijnego w Jerozolimie. Odnaleziono zabudowania antyczne, groby i kamienne sarkofagi. W lecie 1986 roku na dnie Jeziora Tyberiadzkiego w pobliżu osady natrafiono na łódź z czasów Jezusa. Jak uważa część badaczy, Jezus nauczał w wielu miejscowościach wokół jeziora Genezaret i musiał też trafić do ówczesnej Magdali. Synagoga pełniła wtedy rolę nie tylko miejsca modlitywy, ale także spotkań mieszkańców i jest mocno prawdopodne, że w którejś z dwóch synagog swoje kazanie wygłosił także Jezus.
Źródła: Times of Israel, The Guardian, BBC, wiki.
