Studentka szkockiego Uniwersytetu w Dundee odtworzyła twarz zmarłej przed 2 tysiącami lat kobiety, uważanej za druidycką kapłankę.
Licząca w chwili śmierci około 60 lat kobieta, zmarła w Epoce Żelaza, 55 p.n.e. – 400 n.e. Nazwana przez badaczy “Hildą” kobieta żyła na jednej z wysp w północno-zachodniej Szkocji w pobliżu Stornoway. Jej czaszka trafiła do instytutu badawczego w Edynburgu w 1833 z opisem “jeden z sześciu Druidów z Hebrydów”. Jej wyjątkową rolę w ówczesnej społeczności celtyckiej może potwierdzać wiek w chwili śmierci. Średnia długość życia kobiety w tym miejscu i czasie wynosiła 30 lat, więc 60 letnia kobieta była w pewien sposób wyjątkowa i mogła należeć do uprzywilejowanej grupy. Druidowie byli starożytnymi kapłanami celtyckimi, którzy przewodzili obrzędom i ceremoniom religijnym. Druidzi sprawowali także sądy oraz przepowiadali przyszłość z lotu ptaków lub z wnętrzności zwierząt. Twarz bezzębnej celtyckiej kobiety została zrekontruowana przez Karen Fleming, studiującą podyplomową kryminologię na Uniwersytecie w Dundee.
(BBC, Scotsman, wiki)
