W Australii odkryto nowe stanowiska archeologiczne, potwierdzające działalność ludzką na terenach, które od tysięcy lat znajdują się pod powierzchnią oceanu.
Kiedy pod wodą znalazła się jedna trzecia kontynentu australijskiego, przodkowie najstarszej żyjącej kultury na świecie byli tego świadkami. Około 10 tysięcy lat temu, gdy ocean wkradł się w głąb lądu po ostatniej epoce lodowcowej, ziemie które kiedyś były szeroko otwarte dla eksploracji i były domem dla wielu ludzi, zostały zalane i ślady ludzkiej obecności zniknęły pod wodą. Aborygeni żyjący w najdalszych zakątkach starożytnego wybrzeża Australii stopniowo się wycofywali; mieszkańcy lądu byli świadkami, jak morze zmienia ich kraj. W Murujuga – niegdyś skalistym pasmie górskim, a obecnie przybrzeżnym archipelagu i półwyspie w Zachodniej Australii – starożytni ludzie zapisywali te niezwykłe zmiany w ich życiu w kamieniu, za pomocą dzieł sztuki przedstawiających stworzenia morza a także wymarłe zwierzęta. Patrząc na zachód od Murujugi w kierunku Oceanu Indyjskiego około 20 000 lat temu, linia brzegowa byłaby daleko poza zasięgiem wzroku, około 160 kilometrów od miejsca, w którym obecnie spoczywa, i najprawdopodobniej domem dla wielu pierwszych mieszkańców Australii.
Dziś Murujuga jest jedną z największych kolekcji starożytnej sztuki naskalnej na świecie. Ponad milion rytów naskalnych, z których część pochodzi nawet sprzed ponad 40 000 lat, to dla archeologów namacalny dowód na intensywne zasiedlenie tej części wybrzeża. Teraz archeolodzy, jak Jonathan Benjamin z “The Deep History of Sea Country Project”, ruszyli dalej – poszukując śladów tych zamierzchłych wydarzeń, odkryli dwa kolejne starożytne stanowiska archeologiczne, które znajdują się pod wodą. Mają odpowiednio 7 000 i 8500 lat. Są to pierwsze zatopione miejsca dziedzictwa kulturowego Aborygenów znalezione na wyjątkowo szerokim szelfie kontynentalnym Australii. Poszukiwania ziem przodków w Murujuga rozpoczęły się od uzyskania przez badaczy pozwolenia od tradycyjnych opiekunów półwyspu. Za ich zgodą zespół archeologów zbadał linię brzegową, a następnie wyruszył w morze, aby szukać obiecujących podwodnych punktów orientacyjnych do zbadania przez zespół nurkowy – stare koryta rzeki, doliny, charakterystyczne punkty itd. Szerokie pasy podwodnego krajobrazu sfotografowano z pokładów samolotów za pomocą laserów, podczas gdy subtelniejsze cechy dna morskiego uchwycono za pomocą sonaru i impulsów dźwiękowych o wysokiej częstotliwości. Wiele cennych miejsc do eksploracji wskazali Aborygeni, znający jak nikt ten fragment wybrzeża. Łącznie do tej pory, na dwóch odkrytych stanowiskach, badacze znaleźli 269 kamiennych artefaktów. Badania będą kontynuowane.
Tekst i zdjęcia na podstawie materiałów “The Deep History of Sea Country Project”, Sam Wright, Hakai Magazine, The Smithsonian Magazine, wiki.
