Szwedzcy archeolodzy odkryli na Cyprze bogato wyposażone grobowce z epoki brązu, które świadczą o intensywnej wymianie handlowej około 3.5 tysięcy lat temu.
Stanowisko archeologiczne, znane jako Dromolaxia-Vyzakia, to osada portowa z późnej epoki brązu, obejmującą szacunkową powierzchnię conajmniej 25 hektarów. Funkcjonujące pomiędzy 1600 a 1100 rokiem p.n.e., miasto położone było nad brzegiem słonego jeziora Larnaka w pobliżu słynnego dzisiaj muzułmańskiego kompleksu Hala Sultan Tekke. Ostatnie znaleziska z trwających już kilka sezonów wykopalisk obejmują grobowce położone poza metropolią handlową, które według prowadzących badania archeologów z Uniwersytetu w Göteborgu, należą do najbogatszych, jakie kiedykolwiek odkryto w regionie Morza Śródziemnego. Grobowce, które uważa się za należące do elitarnej warstwy rządzącej, dostarczają dowodów na centralne miejsce miasta w handlu miedzią w latach 1500–1300 p.n.e. Kierując się wynikami wcześniejszych badań geofizycznych, wykopaliska koncentrowały się na wybranym obszarze, który był miejskim cmentarzem. Odsłonięto trzy grobowce komorowe, datowane wstępnie na XIV wiek p.n.e. Jeden z nich był niestety splądrowany, najprawdopodobniej już w XIX wieku. Chociaż XIX w. szabrownicy zniszczyli wiele przedmiotów i szczątków ludzkich, zidentyfikowano kilka przedmiotów i rozrzucone kości ludzkie, które starannie wykopano i zakonserwowano. Odkryte przedmioty obejmują biżuterię i ceramikę importowaną (głównie skorupy) ze strefy kultury mykeńskiej, ale także z Egiptu i Anatolii. Dwa pobliskie grobowce odkryto nienaruszone, poza zawaleniem się ich ścian w starożytności. Grobowce zawierały szereg imponujących przedmiotów grobowych, w tym lokalnie produkowaną ceramikę i ozdoby, a także liczne elementy biżuterii i inne przedmioty importowane z rejonu Morza Egejskiego, Anatolii, Egiptu, Lewantu i kultur położonych dalej na wschód i północ. Było na przykład kilka przedmiotów z bursztynu, najprawdopodobniej znad Morza Bałtyckiego, ciemnoniebieskiego lapis lazuli z Afganistanu i ciemnoczerwonego karneolu z Indii. Inne artefakty to wyrafinowana biżuteria z metali szlachetnych, w tym diademy i sztylety, noże, groty włóczni i lustro z brązu. Kilka przedmiotów z kości słoniowej i fajansu to import z Egiptu w okresie słynnej XVIII dynastii, czasów znanych faraonów Totmesa III, Eknatona i jego żony Nefertiti. Badania szczątków szkieletowych trwają, w tym oszacowanie liczby zmarłych, ich płci, wieku w chwili śmierci, oznak choroby i urazów. Pochówki noworodków, niemowląt i dorosłych wyposażone były w liczne dary pogrzebowe. Wydaje się, że bogactwo miasta opierało się na produkcji miedzi i handlu z bliskimi i odległymi kulturami. Sądząc po bogatych darach grobowych, grobowce należały do rodzin klasy rządzącej miastem, które zajmowały się eksportem miedzi i dalekosiężnym handlem.
Źródło: https://www.mcw.gov.cy/mcw/da/da.nsf/All/C8FF86C38B382F40422578EA003B5BED? , Greek City Times, Fischerarchaeology.se, wiki.
