W wieku 88 lat zmarł George Bass, pionier podwodnej archeologii.

W chwili swojej śmierci Bass nadal pełnił funkcję doradcy Instytutu Archeologii Morskiej (INA), wiodącego na świecie instytutu badawczego zajmującego się badaniami wraków statków, który założył w 1972 roku. „Świat stracił giganta w tej dziedzinie, a ja straciłem wspaniałego przyjaciela” – powiedział podwodny odkrywca Robert Ballard, były członek zarządu INA, w oświadczeniu wydanym przez National Geographic Society. Bass był absolwentem studiów archeologicznych na Uniwersytecie Pensylwanii w 1960 r., kiedy poproszono go o zbadanie starożytnego wraku statku odkrytego przez tureckich nurków gąbek u wybrzeży przylądka Gelidonya w południowej Turcji. Liczący 3200 lat wrak Cape Gelidonya, przewożący głównie ładunek miedzi, stał się pierwszym wrakiem, który został zmapowany i naukowo zbadany w całości na dnie morskim. W tamtym czasie był to najstarszy znany wrak statku na świecie. Przy wsparciu Towarzystwa National Geographic zespół Bassa udokumentował i wydobył niezwykły skarb artefaktów z XIV wieku p.n.e., w tym cenne zabytki z Bliskiego Wschodu i Europy, które ilustrują złożoność handlu w starożytnym świecie. Podczas badania dziesiątków wraków statków datowanych na okres od epoki brązu do średniowiecza, wykazał, że ścisły rygor naukowych technik archeologicznych na lądzie może zostać odtworzony w wymagających środowiskach podwodnych. „Nie przyjechaliśmy nurkować dla sportu ani dla skarbów” – napisał Bass w swoim pierwszym z wielu artykułów dla National Geographic w lipcu 1963 roku. „Naszym celem było pływanie pod wodą, tak jak archeolodzy pracują na lądzie: kopać warstwa po warstwie, uważnie rejestrując położenie każdego przedmiotu przed jego przemieszczeniem lub podniesieniem na powierzchnię. ” Inspiracja dla pokoleń archeologów, urodzony w Kolumbii w Południowej Karolinie 9 grudnia 1932 roku, George Fletcher Bass, był synem angielskiego profesora i pisarza, którego wpływ można było dostrzec w setkach artykułów i książek, które archeolog opublikował w trakcie swojej kariery. Bass pisał także dla szerokiej publiczności i osób niebędących specjalistami, poczynając od wczesnych artykułów dla National Geographic i swojej książki “Archaeology Under Water” z 1966 roku, która wywołała szerokie zainteresowanie rozwijającą się dyscypliną. Bass był laureatem 36 stypendiów naukowych otrzymanych od National Geographic Society na przestrzeni 39 lat, został także odznaczony Złotym Medalem Towarzystwa La Gorce w 1979 r. a także Nagrodą Stulecia w 1988 r. Otrzymał najwyższą w kraju nagrodę za całokształt twórczości naukowej, National Medal of Science w 2002 roku. Bass pozostawił żonę i wieloletnią partnerkę jego wypraw, Annę, oraz dwóch synów.