Wrak odkryto podczas badania dna w porcie przylegającym do dawnego miasta. Uszkodzony w wyniku pogłębiania, został wydatowany metodą C14 na lata 1062-1250. Wsród znalezisk są duże ilości ceramiki, zarówno tej produkowanej przez krzyżowców lokalnie jak i importowanej z Europy oraz przedmioty metalowe – gwoździe, podkowy, kotwice itp. Dużym zaskoczeniem dla archeologów było odkrycie 30 złotych monet, zidentyfikowanych jako wybite w roku 1252 we Florencji, tak zwane “floreny”. Specjaliści spekulują, że monety mogły zostać zgubione podczas ucieczki krzyżowców 18 maja 1291, gdy Akka, ostatni bastion Europejczyków w Ziemi Świętej uległa oblegającym go wojskom muzułmańskim pod wodzą Sułtana Al-Aszraf Chalila. Opisujący oblężenie kronikarz zakonu templariuszy, wspominał o bogatych mieszkańcach miasta, którzy płacili złotem i kosztownościami za pomoc w dostaniu się na statki weneckie czekające na redzie. Jest pewne, że część z tych osób utonęła wraz ze swoimi skarbami, których skromną część prawdopodobnie właśnie odnaleziono.
W tym samym czasie archeolodzy prowadzą również badania na lądzie, gdzie okazało się, że znaczna część oryginalnego miasta krzyżówców przetrwała pod zabudową z czasów Imperium Osmańskiego. Jedną z zagadek do tej pory była lokalizacja siedziby Zakonu Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego, znanych w Polsce jako “Krzyżacy”. Możliwośc osiedlenia się w Akce otrzymali krzyżacy z rąk króla Anglii Ryszarda Lwie Serce w 1191, gdy miasto zostało zdobyte przez wojska Chrześcijan. Krzyżacy zbudowali w Akce szpital i kościół oraz swoją główną siedzibę, którą utrzymali do upadku miasta w 1291. Po intensywnej zabudowie w czasach współczesnych, wiedza o lokalizacji krzyżackiej siedziby została zapomniana. Archeolodzy wpadli na jej ślad studiując XVII wieczne mapy miasta i typując nowe rejony do badań. Ruiny krzyżackich budynków, także poziom zniszczeń z 1291, zostały odkryte już podczas pierwszego sezonu wykopalisk. Wśród znalezisk jest duża ilość ceramiki, typowej dla innych zakonów rycerskich a więc prostej, bez specjalnych oznaczeń. Są też podkowy i przedmioty codziennego użytku. Ciekawostką są złote monety bite w połowie XIII wieku w Bizancjum oraz dwa ceramiczne talerze z “logo” krzyżaków – literą “T” zamkniętą w okręgu lub trójkącie. To właśnie ten symbol, którego używania rywalizujący z krzyżakami templariusze próbowali im zakazać, ostatecznie przekonał archeologów, że mają do czynienia z właściwą siedzibą niemieckich mnichów-rycerzy. Po upadku Akki w 1291, której krzyżacy bronili ramię w ramię z joannitami i templariuszami, siedziba krzyżaków została przeniesiona do Wenecji a następnie do Malborka.
(University of Haifa, Haaretz, Deutsche Orden)
