W Saksonii-Anhalt odkryto niezwykle bogaty grobowiec germańskiego arystokraty z czasu Wędrówek Ludów, 1500 lat temu. Naukowcy twierdzą, że położone w pobliżu Brücken-Hackpfüffel cmentarzysko to jedno z najważniejszych odkryć w historii niemieckiej archeologii.
Grobowiec, datowany na lata 480-530, składał się z centralnej komory oraz usypanego nad nim kopca, który z czasem został zniwelowany. Szczątki pochowanego tam człowieka nie zostały jeszcze odkryte, ale archeolodzy wydobyli na powierzchnię blok ziemi, w której ma się znajdować duży metalowy puchar/kocioł. Badacze sądzą, że arystokratę pochowano wewnątrz tego naczynia. Na wyjątkowy charakter pochówku wskazują pozostałe szczątki – sześć kobiet oraz jedenaście zwierząt. Co ciekawe, kobiety zostały ułożone regularnie wokół kotła, tworząc jakby promienie słońca. Nie wiadomo jeszcze czy kobiety zostały rytualnie zabite czy popełniły samobójstwo by towarzyszyć zmarłemu w zaświaty. Zwierzęta – bydło, konie i psy, zostały pochowane już po konstrukcji kopca, będąc najprawdopodobniej ofiarą dla zmarłego. Do odkrycia grobowca, części większego cmentarzyska z okresu Wędrówek Ludów, doszło przypadkiem, podczas budowy fermy drobiu. Do tej pory odkryto 60 grobów. Wśród wielu znalezisk są wykonane z brązu figurki germańskich bóstw, zachowana w idealnym stanie szklana waza, przepiękne srebrne brosze (fibule), żelazny miecz, osłona tarczy oraz złota wschodnio-rzymska moneta, wybita za panowania cesarza Zeno w roku 480. Fibule są w typie używanym przez germańskie plemiona Lombardów, Allemanów i Turyngów. Do najbardziej wykwintnej z fibul wciąż przylega fragment materiału, który został dobrze zakonserwowany dzięki korozji metalu. Badacze mają nadzieję, że analiza materiału pozwoli na odkrycie jego proweniencji, choć przypuszczalnie jest on pochodzenia lombardzkiego. Na szczęście dla archeologów, cmentarzysko położone było w terenowej niecce, co sprawiło, że z biegiem czasu przysypywały je kolejne warstwy ziemi. Mimo intensywnej uprawy roli w tym rejonie, nic nie zdradzało położonych pod powierzchnią skarbów, co uchroniło je przed rabunkiem i zniszczeniem. Dokładna lokalizacja cmentarzyska jest wciąż utrzymywana w tajemnicy by uchronić je przed działaniem nielegalnych detektorystów.
Wielka wędrówka ludów – okres migracji plemion barbarzyńskich, w szczególności Hunów i Germanów, na terytorium Cesarstwa Rzymskiego i sąsiednie, u schyłku starożytności i w początkach średniowiecza (IV-VI wiek). Proces ten radykalnie odmienił obraz kontynentu europejskiego – doprowadził do zmian etnicznych na dużych obszarach, wyznaczył koniec starożytności i pociągnął za sobą upadek cesarstwa. Większość powstałych na jego gruzach nowych państw sama podzieliła jego los, jednak niektóre (jak państwo frankijskie) stały się podwalinami nowożytnych państw europejskich.
Zdjęcia: DPA/PA, HB, DM. Źródło: https://www.sueddeutsche.de/wissen/archaeologie-halle-saale-einzigartige-schaetze-aus-1500-jahre-altem-graeberfeld-dpa.urn-newsml-dpa-com-20090101-200918-99-610844
