W południowo-wschodniej Francji odkryto stanowisko megalityczne sprzed około 5 tysięcy lat. Dzięki zastosowaniu nowoczesnej techniki fotogrametrycznej, na jednym z głazów dostrzeżono geometryczny wzór.
Stanowisko “Chemin des Bels” jest podzielone na dwa główne obszary: jeden to pozostałości osady pochodzącej ze środkowego neolitu (4000 – 2900 lat p.n.e.), kultury znanej jako „Cortaillod”; drugi to rozległy i fukcjonujący w tym samym czasie co osada, kompleks megalityczny. Wokół jednego z odkrytych głazów o długości 3,4 m, szerokości 1,1 m i wysokości 1 m, przy masie około 5 ton, znaleziono dużą liczbę artefaktów. Znaleziska pokazują, że poszczególne etapy wykorzystania kompleksu były dość krótkie i trwały maksymalnie od stu do dwustu lat.
Zidentyfikowano pięć kolejnych faz rozwoju. Pierwszym krokiem było sprowadzenie dużego głazu, który być może pierwotnie był ustawiony jako menhir. Wokół ustawiono kamienie o wysokości około metra, tworzące duży okrąg. Osiem z tych głazów zostało znalezionych na miejscu, ale szacuje się, że wokół menhira znajdowało się co najmniej piętnaście takich kamieni. W drugiej fazie kamienie zostały położone i zakopane, być może już po kilku dekadach użytkowania. Pomimo dokonanych zmian/zniszczenia, utrzymano dostęp do głównego głazu, budując wokół platformy z mniejszych kamieni. Te różne fazy pozwalają sądzić, że miejsce to funkcjonowało przez kilka stuleci jako centrum kultu, który również wydaje się ewoluować. W ostatnich fazach pojawia się i rozwija oddalona o kilkadziesiąt metrów osada. Podczas najnowszych badań megalitów stwierdzono, że na niektórych widać wyryte ślady. Metoda fotogrametryczna RTI (Reflectance Transformation Imaging – obrazowanie z przekształceniem odbicia), polegająca na wykonaniu serii zdjęć nieruchomym aparatem w trakcie poruszania źródłem światła, pozwoliła zidentyfikować wszystkie te ślady. Dzięki temu możliwa była również identyfikacja rytów niewidocznych gołym okiem. Najpierw wydrążono około dwudziestu wgłębień, tworząc rodzaj dużej litery U. Następnie wokół niektórych wgłębień tworzono wzory, które przypominają nieco złożoną z mniej lub bardziej regularnych fragmentów geometryczną siatkę. Jedna z możliwych interpretacji mówi o tym, że wzory przedstawiają uproszczony plan pól uprawnych w najbliższej okolicy. Stanowisko “Chemin des Bels” leży zaledwie kilkaset metrów od gór masywu Chablais. Obserwowane ze wzgórz pola mogły właśnie tak wyglądać. Choć “Chemin des Bels” leży na terenie (wokół Jeziora Genewskiego) który obfituje w stanowiska megalityczne, świetny stan zachowania, bliskość osady z okresu oraz bogactwo zgromadzonego materiału, pokazują wyjątkową rangę tego odkrycia.
Na podstawie komunikatu INRAP. Zdjęcia: INRAP, wiki.
