Najnowsze badania słynnego kompleksu świątynnego w Kambodży pokazują, że w XIII wieku miasto mogło liczyć blisko milion mieszkańców.
Opublikowane właśnie wyniki opierają się na analizie 30 lat badań archeologicznych oraz zastosowaniu technologii laserowej LiDAR, która pozwoliła na poznanie właściwego rozmiaru kompleksu. Angkor Wat, znany jako największy kompleks religijny na świecie, zajmował powierzchnię 162,6 ha (1 626 000 m2; 402 akry). Pierwotnie zbudowany jako świątynia hinduska, poświęcona bogu Wisznu, w Imperium Khmerów, pod koniec XII wieku stopniowo przekształcił się w świątynię buddyjską. Dzięki zdjęciom wykonanym przy pomocy systemu LiDAR, które odsłoniły pozostałości skrywane przez bardzo gęstą roślinność, odkryto niezauważone wcześniej części kompleksu, zwłaszcza rejony mieszkalne, w których budynki były najczęściej budowane z drewna i w konsekwencji ślady po nich były do tej pory trudne do odkrycia. Używając specjalnych algorytmów, biorąc pod uwagę wszystkie dostępne dane i zakładając, że typowe gospodarstwo składało się z pięcioosobowej rodziny, stworzono model wzrostu populacji od momentu założenia miasta w IX wieku do jego kluczowego okresu w wieku XIII. Badacze ustalili, że w kompleksie i jego bezpośrednim sąsiedztwie mieszkało w XIII wieku od 700 do 900 tysięcy osób, co niemal dorównuje starożytnemu Rzymowi, który w szczytowym okresie rozwoju Imperium Rzymskiego, był domem dla miliona mieszkańców. Dla porównania populacja Paryża w wieku XIII wynosiła około 200 tysięcy mieszkańców, Londyn zamieszkiwało od 50 do 80 tysięcy osób a Kraków zaledwie około 15 tysięcy. Naukowcy podkreślają, że badania Angkor Wat, miasta w którym dużą role odgrywała niestabilna lokalna polityka oraz trudny, tropikalny klimat, mogą pomóc przyszłym planistom w przewidywaniu trendów populacyjnych w sytuacji zmian klimatycznych.
Link do badań: https://advances.sciencemag.org/content/7/19/eabf8441
Zdjęcia: The Cambodian Archaeological Lidar Initiative, Damian Evans/PNAS, Cambridge University Press, wiki.
