Amazonki na Syberii? Odkryto kurhan wojowniczki.

Podczas archeologicznych badań ratunkowych prowadzonych w południowej części republiki Chakasji, Syberia, Rosja, odkryto nienaruszony grobowiec kurhanowy pochodzący z VIII do III wieku p.n.e., w którym między innymi znajdowały się szczątki kobiecej wojowniczki.  Znaleziono też dużą ilość zabytków metalowych: sztylety z brązu, noże, topory, lustra a także wykonany z kości grzebień.

Wewnątrz kurhanu znaleziono szczątki czterech osób, członków społeczności Tagarów (wczesna Epoka Żelaza). Kurhan jest częścią większego cmentarzyska, ale archeolodzy mieli wyjątkowe szczęście ponieważ pozostałe kurhany zostały już dawno rozgrabione przez nielegalnych poszukiwaczy skarbów z Mongolii i Rosji. Co ważne, ze zmarłymi pochowano broń o pełnych wymiarach i funkcjach użytkowych, choć od IV wiek p.n.e., wśród Tagarów upowszechnił się zwyczaj chowania ze zmarłymi miniaturowych kopii broni.

W kurhanie znajdowały się dwa groby. W jednym znajdowały się szczątki pojedynczego wojownika a w drugim mężczyzny, dwóch kobiet oraz dziecka. Mężczyzna i jedna z kobiet zostali ułożeni na plecach. W pobliżu znajdowało się duże ceramiczne naczynie. U stóp zmarłych leżała skulona kobieta. Obok niej także znajdowało się ceramiczne naczynie oraz kościany grzebień. Co ciekawe, zarówno obok mężczyzny jak i kobiety znajdował się identyczny zestaw broni, wskazujący na to, że kobieta była wojowniczką. Para zmarła w wieku 35-45 lat a pochowana u ich stóp kobieta w wieku około 60 lat. W grobie znaleziono też szczątki niemowlęcia mającego nie więcej niż miesiąc w chwili śmierci, ale kości były rozrzucone, być może w wyniku działalności gryzoni. Naukowcy mają nadzieję, że badania DNA wykażą stopień pokrewieństwa między zmarłymi. Do odkrycia doszło podczas badań ratunkowych prowadzonych przed konstrukcją nowej linii kolejowej w rejonie.

Kultura tagarska (ros. Тагарская культура, trb. Tagarskaja kultura) – kultura archeologiczna z początku epoki żelaza, rozwijająca się w VII–II wieku p.n.e. w dorzeczu górnego i środkowego biegu Jeniseju w południowej Syberii w Rosji.

Najwięcej stanowisk kultury tagarskiej znanych jest z okolic Minusińska. Nazwa pochodzi od wyspy Tagarskiej na Jeniseju koło Minusińska. Ludność kultury tagarskiej zajmowała się rolnictwem i hodowlą oraz rzemiosłem. Na równi z życiem osiadłym występowało koczownictwo. Od około V wieku p.n.e. zaczęła rozwijać się metalurgia żelaza, a odlewy z brązu osiągnęły wtedy największa doskonałość. Tagarscy rzemieślnicy wykonywali broń, ozdoby, przedmioty codziennego użytku – garnki, zwierciadła. Wyroby te docierały na tereny wschodniej i zachodniej Syberii oraz wschodniej Europy. Z kulturą tagarską wiążą się ryte rysunki naskalne, przedstawiające wojowników, osiedla i pasące się stada. Znane są też pozostałości osiedli, kopalni miedzi oraz cmentarzyska ludności tej kultury.

Ludność kultury tagarskiej chowała swoich zmarłych w dwojaki sposób: wodzowie i wielmoże chowani byli w kurhanach, szeregowi członkowie społeczności w mogiłach zbiorowych. Kurhany były usypane z ziemi i otoczone czworokątnym ogrodzeniem z wysokich kamieni. Odnaleziono tam liczne elementy uzbrojenia jak czekany, topory, sztylety, groty strzał, a także uprzęże i ozdoby wykonane w stylu zoomorficznym (zwierzęcym) i wykazujące zbieżności z kulturą nadczarnomorskich Scytów i plemion Saków. Zmarłych chowano w drewnianych skrzyniach przykrytych płytami kamiennymi. Pod względem antropologicznym przedstawiciele kultury tagarskiej reprezentowali typ europeidalny, zbliżony do ludzi kultury afanasjewskiej, andronowskiej i Scytów nadczarnomorskich.

Amazonki – w mitologii greckiej naród albo plemię wojowniczych kobiet, które wywodziły się od boga Aresa i nimfy Harmonii. Zamieszkiwały wybrzeża Morza Czarnego lub Trację albo też środkową Scytię (na równinach na lewym brzegu Dunaju), bądź też północne wybrzeże Azji Mniejszej u stóp Kaukazu.

Amazonki były niezwykle walecznym, niezależnym narodem, tworzyły społeczność wyłącznie kobiecą, mężczyzn uważały za gorszych. Strzegły swoich terenów pokonując o wiele liczebniejsze armie składające się z mężczyzn.

Zdjęcia: Syb. Academy, wiki.